top of page

Biografie

André Bek (1959, Rotterdam) groeide op in Ridderkerk. Zijn vader was, behalve Ridderkerks gemeenteraadslid, directeur van een zeebevrachtingskantoor in de Rotterdamse haven.  

Na het behalen van zijn Atheneumdiploma werd André in 1980 geselecteerd voor een officiersopleiding aan het Koninklijk Instituut voor de Marine te Den Helder (KIM). Bij het Korps Mariniers doorliep hij als adelborst de zwaarste initiële opleiding die de Nederlandse krijgsmacht tot op heden kent, de zogenaamde POTOM (Praktische Opleiding Tot Officier der Mariniers). Later volgde hij een opleiding tot privévlieger en studeerde hij onder meer tandheelkunde aan de RUU en fysiotherapie aan de Internationale Academie Thim van der Laan te Nieuwegein. Ook volgde hij colleges wijsgerige ethiek aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam.

André is - naast schrijver en spreker - operationeel manager in een sport- en gezondheidscentrum, adviserend fysiotherapeut en personal trainer van topsporters en zakelijke klanten.

Als docent is hij verbonden aan de rijkserkende opleiding voor trainers en hij is geaccrediteerd landelijk examinator voor de trainersvakopleidingen (voor ROC's Sport & Bewegen, CIOS'en en particuliere opleidingen). Als reserve officier is hij opnieuw terug bij de Koninklijke Marine als Hoofd van het Fieldlab van het Mariniersopleidingscentrum; een statement, het illustreert hoe goed het weer met hem gaat.

De rode draad in André’s leven is tegenslag overwinnen. Hij gaat door waar veel anderen stoppen. Nooit in zijn leven deed hij iets ‘half’, zelfs niet in moeilijke tijden. Niet voor niets is zijn favoriete adagium: ‘nil volentibus arduum - niets is onmogelijk voor hen die willen’. ‘Als je denkt dat je echt niet meer kan, kan je nog eens zo veel’, is een goede tweede. Hij heeft het letterlijk aan den lijve ervaren.

In 1985 werd hij ernstig ziek. Hij bleek, als gevolg van een auto-immuunziekte (Ziekte van Berger of IgA-nefropathie), te lijden aan het eindstadium van nierfalen.

Zijn broer schonk hem een nier en het leven lachte André weer toe. Maar het noodlot liet hem niet gaan. De ziekte kwam diverse malen terug. Uiteindelijk ontving André - binnen twintig jaar - een nier van zijn broer René (1985), vader Aad (1989), moeder Wil (1994) en levenspartner José (2004) en hij maakte daarbij de zwaarste periodes uit zijn leven door.

Volgens professor Willem Weimar van het Erasmus MC te Rotterdam is hij met zoveel niertransplantaties van levende donoren uniek in de wereld.

André is een vechter en een overlever. In de perioden dat het goed met hem ging haalde hij álles uit het leven. Wie vier keer een ernstige ziekte overwint en lange periodes als een wandelend of liggend wrak heeft moeten leven, zou in zijn eigen ogen alle recht kunnen hebben om van zijn leven een melodrama te maken. Maar André Bek gaf zich niet over. Hij ‘gunde’ de negativiteit van het lijden niet het laatste woord. Vechtend verweerde hij zich tegen zijn lichamelijke verval. Hij balanceerde daarbij meerdere keren op het randje van de dood. Het was de ultieme aanval op zijn vermeende onkwetsbaarheid, op zijn aanvankelijke rechtlijnigheid van denken en op zijn idee dat hij alles in de hand had.

Alle doorstane ontberingen hebben het beste in hem naar boven gehaald. Hij beschikt over meer kracht en creativiteit dan ooit en hij bereikt meer. André is trots op wie hij is geworden. Het gaat goed met hem. Waag het niet hem patiënt te noemen. Letterlijk duikt hij weer diep en beklimt hij hoge bergen, omdat hij daarvan geniet, maar ook om zijn overlevingskracht te trainen. Hij schrijft en is er voor anderen. Hij geniet samen met zijn dierbaren intensief van het leven, omdat hij als geen ander de betrekkelijkheid van dat leven heeft ervaren en niet meer blind is voor de dingen die écht belangrijk zijn.

Op 16 maart 2007 debuteerde André Bek als schrijver met Dansen in het Zand - Een leven in geschonken tijd (Uitgeverij LezersPoort te Haarlem).

Met zijn boek trok André ruime media-aandacht. Zowel van de schrijvende pers, als van radio en televisie, landelijk en regionaal. De recensies en reacties waren bijna zonder uitzondering lovend.

Hij sprak op symposia en bijeenkomsten. Ook de politiek meldde zich. Hij werd diverse malen door woordvoerders voor de volksgezondheid van de Tweede Kamer uitgenodigd om van gedachten te wisselen over de ingewikkelde donorproblematiek (o.a. door Agnes Kant van de SP en door Janneke Schermers van het CDA).

In oktober 2011 werd André samen met zijn partner en vierde donor, José, uitgenodigd door de Europese Commissie te Brussel voor een duopresentatie over de EU-brede donorproblematiek.

Op 24 april 2015 werd André benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. De Koninklijke Onderscheiding ontving hij op voordracht van elf mensen uit de politiek, journalistiek, krijgsmacht en medische wereld ter erkenning van zijn nationale en internationale strijd die hij leverde tegen het tekort aan donororganen en voor het spin-off effect van zijn boek.

Uit de reacties van lezers blijkt dat André’s bijzondere verhaal een gevoelige snaar in trilling heeft gebracht. Het verbindt mensen, schenkt kracht en troost, verwondert en ontroert, houdt een spiegel voor. We zijn allemaal kwetsbaar en op elkaar aangewezen. Iedereen wil gelukkig zijn. We zijn allemaal op zoek naar iets beters in het leven. Maar hoe doe je dat, als je daarbij wordt gehinderd door tegenslag? Bij André groeide het besef dat de symboliek van zijn levensverhaal de kracht heeft anderen te inspireren en te motiveren. En daarmee groeide zijn ambitie om ermee naar buiten te treden. Iedereen ondervindt tegenslag en ontmoet daarbij op de één of andere manier zijn eigen kwetsbaarheid. In welke vorm dan ook. Het zijn vaak díe momenten, waarop je de vraag stelt: waarom overkomt mij dit? Je mist iets waaraan je houvast ontleende. Je had je het anders voorgesteld en wat nu? André geeft betekenis aan die werkelijkheid, door in maximale verbondenheid met zijn omgeving het maximale uit de gegeven situatie te halen. Een andere wereld is mogelijk wánneer wij een andere wereld denken. Die instelling empowert en inspireert ook anderen.

In zijn lezingen blijft André dicht bij zichzelf. Hij spreekt uit ervaring en met beide benen stevig op de grond. Waarom geven sommigen op en waardoor overwinnen anderen tegenslag en komen zij sterker uit de strijd? Het kunnen overwinnen van grote tegenspoed is een van de kenmerkende leiderschapskwaliteiten, het is ook een factor die de algehele kwaliteit van het leven voorspelt. Het leven is donders lastig, maar tegelijk misschien op een bepaalde manier ook eenvoudig…

André’s waarheid kun je ‘proeven’, doorvoelen en zien. Die praat hij niemand aan. Zijn geschenk is in wezen ook een inspirerende bespiegeling over het leven zelf. Een goede luisteraar ontdekt daarin zijn of haar eigen stem, en kracht.

(Copyright © 2016. André Bek & Speakers Academy. All rights reserved.)

Word een follower van André op Twitter

André op LinkedIn

bottom of page